«يا مَن ْ دَعَوْتُه ُ مَريضاً فَشَفاني وَعُرْياناً فَكَساني وجائعاً فَاَشْبعَني و...؛ اي كسي كه در حال مريضي خواندم او را و مرا شفا داد و در عرياني او را خواندم ، پوشانيدم ؛ در گرسنگي خواندمش ، سيرم ساخت ...»