قرآن بارها مي فرمايد: به منطق و حقّ فكر كنيد، نه به تعداد نفرات و تعبيراتي از قبيل: اكثرهم لا يعملون [1] ، اكثرهم فاسقون [2] ، اكثرهم كاذبون [3] را به كار برده است.

قرآن مي فرمايد: هر گامي و كلامي بايد بر اساس بصيرت باشد ادعوا الي اللّه علي بصيرة اَنا و مَن اتّبعي [4] در امام حسين عليه السلام و حضرت ابوالفضل و اصحاب عليهم السلام روز عاشورا ده سخنراني كوتاه براي موعظه و ارشاد مردم داشتند.

قرآن، از ايثارگران تجليل مي كند؛ و يؤثرون علي انفسهم [5] ، در كربلا جلوه هاي بسياري از ايثار به چشم مي خورد كه نمونه ي بارز آن ايثار حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام است.

قرآن به عفو كردن و پذيرش عذر مردم سفارش مي كند كه نمونه ي بارز آن در كربلا عفو و بخشش حرّبن يزيد رياحي است.

قرآن مي فرمايد: و العاقبة للمتّقين [6] و و العاقبة للتقوي [7] در كربلا نام نيكي از دهها هزار جنايتكار نيست، امّا نام 72 تن سرباز امام حسين عليه السلام همچنان زنده است.

قرآن مي فرمايد: اي پيامبر! ما نامت را بلند داشتيم؛ و رفعنا لك ذكرك [8] ، در كربلا نام حسين عليه السلام براي هميشه بلند آوازه ماند.

قرآن مي فرمايد: اُمرت لان اكون اوّل المسلمين [9] يعني رهبر بايد پيشگام باشد و در كربلا امام حسين عليه السلام فرزندش علي اكبر عليه السلام را قبل از جوانان بني هاشمي به ميدان نبرد فرستاد.

قرآن مي فرمايد: فاستقم كما اُمرتَ و مَن تابَ مَعَك [10] اي پيامبر! تو و يارانت استقامت بورزيد، در كربلا بهترين جلوه هاي استقامت را در امام حسين و يارانش عليهم السلام مي بينيم.

قرآن به جاي نام بردن از افراد، ملاك ها و معيارها را بيان مي كند. مثلاً مي فرمايد: مولاي شما كسي است كه در ركوع نمازش انگشتر خود را به فقير داد و در يك لحظه بين نماز و زكات را جمع كرد، و اين مردمند كه بايد جستجو كرده مصداق آيه را پيدا كنند، در كربلا امام حسين عليه السلام نفرمود: من با يزيد بيعت نمي كنم بلكه، بلكه فرمود: مثلي لايبايع مثله يعني خطِ ستيز حقّ و باطل در طول تاريخ بوده، هست و خواهد بود.

قرآن مي فرمايد: بدي هاي مردم را با خوبي جواب دهيد؛ ويدرؤن بالحسنة السيئة [11] ، در كربلا حُرّ راه را بر امام مي بندد، ولي امام حسين عليه السلام به تشنگان لشكر حُر و حتّي به اسب هاي آنها آب مي دهد.

قرآن پيروي از خدا و اولياي الهي و وفاداري را سفارش مي كند، برخي ياران امام حسين عليه السلام كه جان خود را براي نماز ظهر عاشورا سپر كرده و تيرها را به جان خريدند هنگامي كه امام بعد از نماز و در لحظه آخر عمر آنان بالاي سرشان آمد آنها پرسيدند: آيا وفا كرديم؟ گويا تا آن لحظه نسبت به وفاداري خود شك داشتند!

قرآن در بسياري از آيات سفارش به توحيد مي كند، جمله اي كه امام حسين عليه السلام فرمود: لا معبود سواك بهترين جلوه ي اين آيات است.

قرآن به نهي از منكر و غيرت ديني و دفاع از حريم سفارش مي كند، در كربلا آخرين جمله امام حسين عليه السلام در گودي قتلگاه به لشكر يزيد اين بود كه به خيمه هاي من حمله نكنيد و ناموس مرا پاس داريد و اگر دين نداريد لا اقل در دنيا آزاد مرد باشيد!

قرآن به تسليم و رضا در پيشگاه خدا سفارش مي كند، امام حسين عليه السلام نيز كه روزي بر دوش پيامبراسلام صلّي اللّه عليه و آله و روزي زير سُم اسبان، در هر حال راضي و تسليم خداوند است.