پس ازشهادت علي اكبر عليه السلام امام حسين عليه السلام خود را به او رساند ودردآلود به كوفيان چنين نفرين كرد:

حديث 414

قال الامام الحسين عليه السلام: قَتَلَ اللهُ قَوْماً قَتَلوُكَ يا بُنَيَّ ما أَجْرَأَهُمْ عَلَي اللّهِ، وَعَليَ انْتِهاكِ حُرْمَةِ رَسُولِ اللّهِ، عَلَي الدُّنْيا بَعْدَكَ الْعَفا.

امام حسين عليه السلام فرمود: (خدا بكشد مردم ستمگري را كه تو را كشتند اينها چقدر بر خدا و بر هتك حرمت رسول الله بي پروا شده اند، پس از تو نفرين بر اين دنيا!.)

سپس پيكر فرزند را بدرون خيمه مركزي برد و در حالي كه خون از صورت و دندان هاي پسر پاك مي كرد فرمود:

يا وَلَدي أمَّا اَنْتَ فَقَدْ إسْتَرَحْتَ مِنْ هَمَّ الدُّنْيا وَغَمِّها وَشَدائِدِها وَصِرْتَ اِلي رَوْحٍ وَرَيْحانٍ وَقَدْ بَقِيَ أَبُوكَ وَما اَسْرَعَ الْلُحُوقُ بِكَ. [1] .

(اي پسرم، چه خوب از غم و اندوه دنيا و مشكلات آن راحت گشتي، و بسوي خدا و بهشت پركشيدي، و پدرت هنوز مانده است، امّا به زودي به تو مي پيوندد).