شجاعت حضرت اباعبدالله عليه السلام حقيقتي بود كه دوست و دشمن به آن اعتراف داشتند و ده ها نمونه و مثال آشكار براي آن مطرح مي كردند، مانند:

1 - جنگاوري و خطشكني امام حسين عليه السلام در جنگ جَمَل

2 - جنگاوري و خطشكني امام حسين عليه السلام در جنگ صفّين

3 - جنگاوري و خطشكني امام حسين عليه السلام در جنگ نهروان

4 - شجاعت و قدرت روحي امام عليه السلام در مبارزات سياسي با معاويه

5 - شجاعت و قدرت روحي امام عليه السلام در مبارزات سياسي با يزيد تا عاشورا و شهادت

6 - شجاعت و شهامت امام در پيمودن راه مكّه

پس از آنكه يزيد به فرماندار مدينه نوشت: يا حسين بيعت كند و يا سر او را همراه نامه به شام بفرست.

امام تصميم گرفت كه دور از چشم عوامل يزيد، مدينه را بسوي مكّه ترك كند، وقتي از تاريكي شب استفاده كرده از مدينه كوچ كردند، هر لحظه احتمال رسيدن خطرات فراوان، تعقيب و گريز دشمن، محاصره امام و ياران، وجود داشت، مسلم بن عقيل و برخي از ياران پيشنهاد دادند كه از راه عمومي مدينه به مكّه نرويم، بلكه از بيراهه كوچ كنيم امام اظهار داشت:

حديث 314

قال الامام الحسين عليه السلام: لا وَاللهِ يَا ابْنَ عَمّي! لا فارَقْتُ هذَا الطَّريقَ أَبَداً أَوْ أَنْظُرَ إِلي أَبْياتِ مَكَّةَ أَوْ يَقْضِيَ اللهُ في ذلِكَ ما يُحِبُّ وَ يَرْضي.

امام حسين عليه السلام فرمود: (سوگند بخدا! هرگز! اي پسر عمو! من اين راه عمومي را هرگز ترك نمي گويم تا خانه هاي مكّه را مشاهده كنم، يا خداوند آنچه را كه دوست دارد و خشنود است درباره ما بخواهد.) [1] .

7 - تداوم مبارزات سياسي حتّي در تنهائي

شجاعت و شهامت امام حسين عليه السلام هرگز تغيير نكرد و تزلزل نيافت، چه در آن لحظه هائي كه هزاران نفر گرد او را گرفته بودند، و چه در آن لحظه هاي حسّاس كه تنهاي تنها در برابر چندين هزار از لشگريان يزيد ايستاده بود، امام مبارزه را تداوم داد تا به شهادت رسيد.