اگر بخواهيم بامفهوم واقعي سعادت آشنا شويم ونمونه و مصداق كاملي از خوشبختي و حسن عاقبت را معرّفي كنيم بايد از «حرّ» و عده ديگري ياد كنيم كه مانند وي در ابتداي امر به همراه جنود شيطان حركت نموده و در صفوف دشمنان اسلام قرار گرفته و به قصد قتل فرزند پيامبر و براي خاموش ساختن مشعل هدايت وارد كربلا گرديدند آنگاه عقل و خرد را به قضاوت طلبيده مشمول عنايت الهي و موفق به نزول فيوضات رباني شدند و شمشير خود را به نفع اسلام و دفاع از حريم قرآن به كار بردند و در اين راه به فيض بزرگ شهادت نايل گرديدند.

تعداد افرادي كه در شب و روز عاشورا توبه كرده و به لشكر حسين بن علي عليهما السلام پيوستند دقيقاً معلوم نيست و اسامي همه آنها و كيفيت شهادتشان در كتب تاريخ به طور دقيق مشخص نگرديده است ولي از ميان اين افراد همانگونه كه شرح حال «حر بن يزيد» را نقل نموديم با دو نفر ديگر نيز آشنا مي شويم كه آنان هم موفق به توبه شده و در آخرين دقايق زندگي، حسين بن علي عليهما السلام به آن حضرت پيوسته و با شهادت در ركاب


او به سعادت و خوشبختي دائمي نايل گرديده اند.