دعاي امام درباره ابوشعساء
«اَللّهُمَّ سَدِّدْ رَميتَهُ وَاجْعَلْ ثَوابَهُ الْجَنَّةَ».
ترجمه و توضيح لغات
تَسْديد: به راه راست راهنمايي كردن. رَمْيَه: تيراندازي.
ترجمه و توضيح
يزيد بن زياد، معروف به ابوشعساء كندي يكي از تيراندازان معروف كوفه و از لشكريان عمرسعد بود كه پس از سخنراني امام عليه السلام و نبودن جواب مثبت به پيشنهادهاي آن حضرت قبل از حُر خود را به خيمه هاي امام رسانيده و جزو فداكاران آن حضرت گرديد.
ابوشعساء اول سواره به ميدان رفت و پس از آن كه اسبش پي گرديد به سوي خيمه ها بازگشت و در مقابل خيمه ها زانو بر زمين گذاشت و يكصد تير كه به همراه داشت همه را به سوي لشكر كوفه انداخت.
امام عليه السلام چون توبه و شهادت او را ديد، چنين دعا كرد:«اَللّهُمَّ سَدِّدْ رَميتَهُ وَاجْعَلْ ثوابهُ الْجَنَّةَ؛ خدايا! او را در تيراندازي محكم و قوي بگردان و اجر و مزدش را بهشت برين قرار بده».
ابوشعساء پس از تمام شدن تيرها از جايش برخاست و گفت از همه تيرهايم فقط پنج تير به هدر رفت و بقيه به دشمن اصابت نمود. سپس با شمشير به صفوف دشمن تاخت و به شهادت رسيد [1] .
پاورقي
[1] طبري، ج 7، ص 355. امالي صدوق، مجلس 30.