«يا كِرامُ هذِهِ الْجَنَّةُ قَدْ فُتِحَتْ اَبْوابُها وَاتَّصَلَتْ اَنْهارُها وَاَيْنَعَتْ ثِمارُها وَهذا رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه وآله وسلم وَالشُّهَداءُ اَلَّذِينَ قُتِلُوا في سَبِيلِ اللَّه يَتَوَقَّعُونَ قدُومكم وَيَتَبا شَرُونَ بِكُمْ فَحامُوا عَنْ دِينِ اللَّهِ وَدِينِ نَبِيِّهِ وَذُبُّوا عَنْ حَرَمِ الرَّسُولِ».

ترجمه و توضيح لغات

كِرام: جمع كريم؛ شخص بلندنظر، بخشايشگر. اَيْنَعَتِ الثَّمَرُ: ميوه رسيد، شاداب گرديد. تَوَقع: انتظار. قُدُوم: وارد شدن. تَباشُر: به همديگر مژده دادن. ذبّ: دفاع كردن.

ترجمه و توضيح

بنابه نقل مرحوم مقرم [1] پس از اداي نماز ظهر و پس از آنكه امام عليه السلام به سخنان قرظه و سعيد كه در پيش رويش به خاك و خون افتاده بودند پاسخ داد، به طرف بقيه ياران خويش كه به انتظار شهادت و جانبازي دقيقه شماري مي كردند برگشت و خطاب


به آنان چنين فرمود:

«اي عزيزان! اي بزرگ منشان! اينك درهاي بهشت (به روي شما) باز شده كه نهرهايش جاري و درختانش سبز و خرم است و اينك رسول خدا و شهيدان راه الهي منتظر ورود شما بوده و قدوم شما را به همديگر مژده مي دهند. پس بر شماست كه از دين خدا و رسولش حمايت و از حرم پيامبر دفاع كنيد».