«... نَعَمْ اَنْتَ اَمامِي فِي الْجَنَّةِ فَاقْرَأْ رَسُولَ اللَّه مِنِّي السَّلامَ وَاَعْلِمْهُ اَنّي فيِ الاِثْرِ».

ترجمه و توضيح

عمروبن قرظه نيز به همراه سعيد بن عبداللَّه، پاسداري امام را به عهده گرفته و در اين راه چندين چوبه تير به سر و سينه اش رسيده و شديداً مجروح و همزمان با سعيد به خاك


افتاده بود و به سخنان سعيد و پاسخ امام عليه السلام گوش مي داد كه او نيز پس از اين سؤال و جواب همان سؤال سعيد را تكرار نمود:«اَوَفَيْتُ يَابْنَ رَسُولِ اللَّه؟؛ آيا من هم وظيفه خود را انجام دادم؟».

امام عليه السلام نيز همان پاسخي را كه به سعيد گفته بود به عمرو داد و فرمود:«آري تو نيز وظيفه خود را انجام دادي و پيشاپيش من در بهشت هستي». و در اين مورد اين جمله را نيز اضافه نمود كه:«سلام مرا به رسول خدا برسان و به او ابلاغ كن كه من نيز در پشت سر تو به پيشگاه او و به ديدارش نايل خواهم گرديد» [1] .

حضرت ولي عصر - عجل اللَّه تعالي فرجه - در زيارت صادره از ناحيه مقدسه كه زيارت شهدا را تعليم مي فرمايد از اين شهيد فداكار چنين ياد مي كند:«السلام علي عمروبن قرظة الانصاري».