اين بود راه و رسم حسين بن علي عليهما السلام و يارانش در روز عاشورا كه «نماز»، همه مسائل را تحت الشعاع قرار مي دهد و آن حضرت به هنگام نماز همه چيز را فراموش مي كند و از دشمن خونخوارش درخواست آتش بس مي نمايد.

و اين درسي است به همه پيكارگران در راه حق، درسي است كه پدر ارجمندش اميرمؤمنان عليه السلام در صفين و در بحبوحه جنگ به پيروانش ياد مي دهد، آنگاه كه


ابن عباس ديد آن حضرت مراقب و منتظر وقت نماز است، سؤال نمود يا اميرالمؤمنين مثل اينكه نگران مطلبي هستيد؟

فرمود: آري مراقب زوال شمس و داخل شدن وقت نماز ظهر مي باشم. ابن عباس گفت ما در اين موقع حساس نمي توانيم دست از جنگ برداريم و مشغول نماز گرديم. اميرمؤمنان عليه السلام در پاسخ وي فرمود:«اِنَّما قاتَلْناهُمْ عَلي الصَّلوة؛ ما براي نماز با آنان مي جنگيم».

آري در جنگ صفين نماز شب علي عليه السلام نيز ترك نمي گرديد و حتي در ليلةالهرير [1] .