اينك آنچه را كه در اين فرصت كوتاه به نظر ما رسيده است در اختيار محققين قرار مي دهيم تا در آينده كاوشگران چه نظريه بدهند.

به عقيده ما از قبيله كلب شخصي به نام وهب بن عبداللَّه كه در لهوف و مقتل خوارزمي و بعضي از كتب ديگر آمده است، در ميان شهدا نبوده بلكه اين شخص همان «عبداللَّه بن عمير كلبي» است كه در بعضي ديگر از كتب تاريخ و مقتل معتبر و اساسي، نام او را در تعداد شهداي عاشورا مي بينيم و كتب رجال نيز مانند رجال شيخ طوسي و تنقيح المقال او را به عنوان صحابه اميرمؤمنان و حسين بن علي عليهما السلام معرفي مي نمايند و اما تعدد آنان كه هم عبداللَّه بن عمير كلبي و هم وهب بن عبداللَّه كلبي هردو نفر در كربلا بوده اند خيلي بعيد و بلكه غيرقابل قبول است؛ زيرا:

اولاً:در ميان يك گروه كم و حداكثر يك گروه 150 نفري، دو نفر با مشخصات معين و از هر جهت مشابه مثلاً:


1 - هردو ازيك قبيله باشند.

2 - مادر و همسر هردو به همراهشان باشد.

3 - تمام جزئيات و كيفيت شهادت آنان يك نوع باشد و مادر هردو يك جور سخن بگويد و امام هم به هردو يك نوع پاسخ بدهد و... قابل قبول نيست.

ثانياً: در زيارت ناحيه مقدسه كه نام شهدا و يا حداقل نام مشهورترين و فداكارترين آنان با نام كشندگانشان آمده است در كنار ساير شهدا از عبداللَّه بن عمير كلبي نيز ياد شده است ولي نامي از «وهب» به ميان نيامده است [1] در صورتي كه دور از عاطفه و لطف امام است از چنان شخصيتي با آنچنان فداكاري كه با قتل «صبر» به درجه شهادت نايل گرديده و همسرش نيز در كنارش كشته شده و مادر وي نيز آنچنان وفا و صميميت از خود نشان داده است، هيچگونه تجليل و تقدير نگردد.