آنچه مسلم است هريك از گناهان در صورتي كه توأم با توبه و برگشت نباشد، مي تواند در انحرافات و در شكل گرفتن اعوجاجها و كجيها مؤثر باشد ولي در ميان همه گناهان تغذيه از حرام بيش از هر گناه ديگر در اعوجاج فكري و انحراف از حق، نقش مؤثر و اثر عميق دارد و از اينجا است كه مي بينيم در اسلام دستور داده شده است كه اين اصل نه تنها در افراد مكلف بلكه در تغذيه اطفال و در تغذيه مادران آنگاه كه طفل در دوران جنيني و شيرخوارگي است دقيقاً مراعات شود؛ زيرا گرچه نسبت به اطفال تكليفي متوجه نيست ولي بالأخره اثر وضعي غذا كه در ساختمان فكري و روحي آينده وي


نقش اساسي دارد، مورد توجه خاصي قرار گرفته است.

و از اينجاست كه مي بينيم حسين بن علي عليهما السلام در قسمت اول اين خطبه مخالفت مردم كوفه و عناد آنان را كه حتي حاضر نيستند به سخن حق گوش فرا دهند و اين چنين تعليل فرموده كه:«وَمُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرام فَطَبعَ اللَّهُ عَلي قُلُوبِكُمْ» در طول ساليان گذشته براي شكست دادن پدرم علي و به انزوا كشاندن برادرم حسن مجتبي از صحنه سياست و خلافت، پولهاي حرام فراواني از طرف معاويه به نام تحف و هدايا به سوي شما مردم كوفه سرازير و شكمهاي شما از اين نوع غذاهاي حرام انباشته گرديده و در اثر اين غذاهاي حرام است كه قلبهاي شما سياه و چشم حق بين شما كور و گوش شما از شنيدن حرف حق كر شده است.