حسين بن علي عليهما السلام پس از نماز صبح در روز عاشورا آري، پس از نماز صبح! دو نكته را تذكر مي دهد: يكي اصل كشته شدن كه به امر پروردگار است و ديگري پايداري و استقامت در برابر دشمن كه هر دو نكته با نماز ارتباط مستقيم دارد، زيرا:

اگر در قرآن مجيد حكم نماز در آيات متعدد آمده و نماز يكي از علائم اسلام و ايمان است، در شرايط خاص جنگ و جهاد و حتي در آن مرحله اي كه شكست ظاهري و كشته شدن قطعي و مسلم است طبق فرمان الهي واجب است و اگر احياناً كساني نماز بخوانند و حكم جهاد را فراموش كنند از مصاديق كساني خواهند گرديد كه قرآن مجيد با تعبير:«نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ» [1] نكوهش مي كند.

و اما روح استقامت و پايداري در جهاد نيز بايد از همان نماز و ارتباط با پروردگار به دست بيايد و از عبادت و معنويت مدد و نيرو بگيرد كه:«وَاسْتَعِينُوا


بِالصَّبْرِ وَالصَّلوة» [2] .