«اِنْطَلِقا فَلا تَسْمَعا لي واعِيَةً وَلا تَرَيا لِي سَواداً فَانَّهُ مَنْ سَمِعَ واعِيَتَنا اَوْ رأي سَوادَنا فَلَمْ يُجِبْنا اَوْ يُغِثْنا كانَ حَقّاً عَلَي اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ اَنْ يُكِبَّهُ عَلي مِنْخَرَيْهِ فِي النّارِ» [1] .


ترجمه و توضيح لغات

يُغِيثُنا (از آغاثَ اِغاثَةً): به فرياد رسيدن. اَكبَّهُ: او را به صورت بر زمين زد. مِنْخَرَين: بيني.

ترجمه و توضيح

باز در همان منزل «بني مقاتل» بود كه عمروبن قيس مشرقي به همراه پسرعمويش به حضور حسين بن علي عليهما السلام شرفياب گرديد.آن حضرت پرسيد: آيا براي نصرت و ياري من آمده ايد؟ عرضه داشتند نه؛ زيرا از طرفي ما داراي فرزندان زيادي هستيم و از سوي ديگر مال التجاره مردم در نزد ماست و نمي دانيم سرنوشت شما به كجا خواهد انجاميد و صلاح نيست كه مال مردم در دست ما تلف و ضايع گردد.

در اينجا امام عليه السلام خطاب به آن دو چنين فرمود:«اِنْطَلِقا فَلا تَسْمَعا لي واعِيَةً...؛ از اين منطقه دور باشيد تا صداي استغاثه من به گوش شما نرسد و اثري از من نبينيد؛ زيرا هركس صداي استغاثه ما را بشنود يا اثري از ما ببيند ولي به استغاثه ما جواب مثبت ندهد و به فرياد ما نرسد خداوند او را با ذلت تمام در جهنم سرنگون خواهد نمود».