راز اين سخن و عملكرد انقلابي امام كه الگو و سرمشق براي تمام رهبران اصيل قيامها و نهضتهاست، پشتيباني محرومان و دشمني با طاغوتيان و تضعيف آنهاست و از اين عمل چنين استفاده مي شود كه بايد از هر فرصت مناسب در تضعيف طاغوت و در تقويت ضعفا و محرومان بهره برداري نمود.

و اينك امام اين ثروت را كه از مردم بيچاره يمن به وسيله استاندار و دست نشانده معاويه جمع آوري گرديده ودر بست در اختيار يزيد قرار خواهد گرفت از چنگ اين طاغوت مي رهاند و در مواردي كه به صلاح امت است صرف مي كند و در اختيار فقرا و ضعفا كه در طول اين راه دور و دراز از حجازتا عراق باآنان مواجه خواهد گرديد قرار مي دهد و يا در راه شكستن سدي كه در مقابل قرآن قرار گرفته است به كار مي اندازد.

ولي از طرف ديگر شترداران و كرايه كشها را گرچه در خدمت طاغوت قرار گرفته اند چون از طبقه محروم و ضعيف جامعه هستند وبايد به مزد خويش و كرايه اين سفر پر رنج نايل گردند نه تنها با كمال خوشرويي در اختيار سفر و برگشت آزاد مي گذارد و در هر دو صورت كرايه آنها را مي پردازد بلكه در صورت اختيار سفر و همراهي تا عراق به آنان مصاحبت نيك و برخورداري از لطف و محبت خويش را وعده مي دهد.

آري وعده مصاحبت نيك از سوي فرزند پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم در سفري به سوي عراق و در ركاب او كه ثمره و نتيجه اين مصاحبت نيك، عظمت، سعادت و بهشت جاودان و نيل به مقامي بس ارجمند است مورد غبطه و آرزوي هر بنده صالح و با ايمان است.