«مَنْ اَحَبَّ مِنْكُمْ اَنْ يَنْصَرِفَ مَعَنا اِلي الْعِراقِ اَوْفينا كِراءَه وَاَحْسَنَّا صُحْبَتَهُ وَمَنْ اَحَبَّ الْمُفارَقَةَ اَعْطيْناهُ مِنَ الْكِراءِ عَلي ماقَطَعَ مِنَ الْاَرْضِ» [1] .

ترجمه و توضيح لغات

انصراف: مراجعت و برگشتن. اَوْفَيْنا (از ايفاء): پرداختن. كِراءِ: كرايه.

ترجمه و توضيح

حسين بن علي عليهما السلام در خارج از مكه در محلي به نام «تنعيم» به قافله اي برخورد نمود كه در ميان آن، عده اي شتردار از سوي بحير بن يسار حميري،استاندار يمن بارهايي از حله يمني و اجناس قيمتي به سوي شام و يزيد بن معاويه حمل مي كردند، آن حضرت اين اجناس را از شترداران گرفته و به تصرف خويش درآورد و خطاب به آنان فرمود:

«مَنْ اَحَبَّ مِنْكُمْ...؛ هريك از شما كه مايل باشد به همراه ما به عراق بيايد كرايه تا عراق را بدو مي پردازيم و او در طول اين سفر از مصاحبت نيك ما نيز برخوردار خواهد


گرديد و هركس بخواهد از همين جا به وطن خود برگردد كرايه يمن تا اين نقطه را بدو مي دهيم».

پس از پيشنهاد آن حضرت چند نفر كرايه خود را گرفته و به سوي يمن مراجعت و چند نفر ديگر اعلان آمادگي كردند كه تا عراق به همراه آن حضرت حركت نمايند.