از اين گفتار نيروبخش امام چنين استفاده مي شود كه نه تنها خود رهبر و شخصيتي مانند حسين بن علي عليهما السلام كه مي خواهد يك تحول و دگرگوني عميق در جامعه اسلامي به وجود بياورد نبايد كوچكترين ترس و رعب به خود راه دهد، بلكه اطرافيان و كارگزاران او نيز بايد داراي چنين شهامتي باشند و الا قيام وي با شكست مواجه گشته و به آن هدف عالي كه مورد نظر اوست نايل نخواهد گرديد.

آري، ترس امام نه از نيرو و عِدّه و عُدّه دشمن است بلكه ترس او از جبن و حالت ضعفي است كه ممكن است احياناً در نماينده و سفيرش پديد آيد!