«يا اُمّاه وَاَنَا اَعْلَمُ اَنِّي مَقْتُولٌ مَذْبُوحٌ ظُلْماً وَعُدْواناً وَقَدْ شاءَ عَزَّوَجَلَّ اَنْ يَري حَرَمِي وَرَهْطِي مُشَرَّدينَ وَاَطْفالي مَذْبُوحينَ مَأْسُورِينَ مُقَيَّدينَ وَهُمْ يَسْتَغِيثُونَ فَلا يَجِدُونَ ناصِراً...» [1] .

ترجمه و توضيح لغات

حَرَم - (به فتح حاء وراء): زن و فرزند. رَهْط: به مجموع قوم و خويش غير از همسر گفته مي شود. مُشَرَّد:(اسم مفعول از تشريد): پراكنده نمودن، راندن شخص از وطن خويش. مَأْسُورين:(جمع مأسور مشتق است از «اسر»): اسير شدگان. مُقَيَّدين:(اسم مفعول و جمع است از ماده «قيد»): به زنجير كشيده شدگان. يَسْتَغِيثُونَ (از اِسْتِغاثة): استمداد، ياري طلبيدن.

ترجمه و توضيح

بنابه نقل مرحوم راوندي و بحراني و محدثان ديگر هنگامي كه ام سلمه همسر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم از حركت حسين بن علي عليهما السلام مطلع گرديد به حضورش آمده و عرضه داشت:«لا تحزني بِخُروجِكَ اِلَي الْعِراقِ...؛ با حركت خود به سوي عراق مرا غمناك و محزون نگردان؛ زيرا من از جدت رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم شنيده ام كه مي فرمود فرزندم حسين در خاك عراق و در محلي به نام كربلا كشته خواهد شد».

امام در پاسخ وي فرمود:«يا اُمّاه وَاَنَا اَعْلَمُ اَنَّي مَقْتُولٌ مَذْبُوحٌ ظُلْماً...؛ مادر! (فكر نكن كه از اين جريان تنها تو مطلع هستي) خود من نيز بهتر از تو مي دانم كه از راه ظلم و


ستم و از راه عداوت و دشمني كشته خواهم شد و سرم از تنم جدا خواهد گرديد و خداوند بزرگ چنين خواسته است كه حرم و اهل بيت من آواره و فرزندانم شهيد و به زنجير اسارت كشيده شوند و صداي استغاثه آنان طنين انداز گردد ولي كمك و فريادرسي پيدا نكنند».