حضرت عبدالعظيم حسني از دهمين پيشواي مسلمين، امام عليّ هادي و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام حكايت كند:

امام حسين عليه السّلام فرمود: روزي در حضور جدّم رسول اللّه صلّي اللّه عليه و آله نشسته بودم، كه آن حضرت چنين فرمود: ابوبكر به منزله گوش من، و عمر به منزله چشم من، و عثمان به منزله قلب من هستند.

فرداي آن روز نيز دوباره بر آن حضرت وارد شدم؛ و پدرم اميرمؤمنان عليّ عليه السّلام و همچنين ابوبكر، عمر و عثمان را نيز در آن مجلس مشاهده نمودم.

پس خطاب به جدّم كردم و گفتم: روز گذشته شنيدم كه سخني پيرامون بعضي از اصحاب خود كه حضور دارند فرمودي، مي خواهم بدانم كه منظورتان چه بود؟

رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله فرمود: بلي، و سپس به ايشان اشاره نمود و اظهار داشت:

به راستي ايشان گوش و چشم و قلب من خواهند بود، زيرا كه به زودي درباره جانشينم عليّ عليه السّلام مورد سؤال قرار مي گيرند.

و سپس آيه مباركه قرآن إنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤادَ كُلُّ اُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْئولا را تلاوت نمود، يعني؛ همانا گوش و چشم و قلب، تمامي آن ها نسبت به او - يعني اميرالمؤمنين عليّ عليه السّلام - مورد سؤال و بازخواست قرار خواهند گرفت.

و بعد از آن افزود: قسم به عزّت پروردگارم، كه تمامي امّت مرا در روز قيامت متوقّف خواهند نمود و درباره ولايت امام عليّ عليه السّلام مورد سؤال قرار مي دهند، همان طوري كه خداوند متعال در قرآن حكيم به آن تصريح نموده است:

وَقِفُوهُمْ اِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ يعني؛ ايشان را نگه داريد، چون آن ها مسئول هستند و بايد پاسخگوي اعمال و برخوردهاي خويش باشند. [1] .