هنگامي كه شهادت امام حسن مجتبي عليه السّلام نزديك شد و اثرات زهر در بدن شريفش ظاهر گشته بود، برادرش حسين عليه السّلام كنار بستر او آمد و نشست؛ و سپس اظهار داشت: چرا چهره ات به رنگ سبز متمايل گشته است؟

امام حسن عليه السّلام گريست و فرمود: برادرم، سخن جدّم درباره من عملي شد، وبعد از آن يكديگر را در بغل گرفته؛ و هر دو گريان شدند.

و پس از لحظاتي فرمود: جدّم مرا خبر داد: موقعي كه در شب معراج در يكي از باغ هاي بهشت وارد شدم و بر منازل مؤمنين عبور كردم، دو قصر و آپارتمان بسيار مجلّل كنار هم، مرا جلب توجّه كرد كه يكي از زبرجد سبز و ديگري ياقوت قرمز بود.

به جبرئيل گفتم: اين دو قصر مربوط به كيست؟

پاسخ داد: مربوط به حسن و حسين است.

گفتم: چرا يك رنگ نيستند؟

پاسخي نداد و ساكت ماند، گفتم: چرا سخن نمي گوئي؟

گفت: از تو خجالت دارم و شرمنده ام.

گفتم: تو را به خدا سوگند مي دهم، مرا از علّت آن خبر دهي، كه چرا داراي دو رنگ مي باشند؟

اظهار داشت: آن ساختماني كه سبز رنگ است مربوط به حسن عليه السّلام خواهد بود، چون كه او را مسموم مي كنند و موقع مرگ، رنگش سبز خواهد شد.

و ساختماني كه قرمز مي باشد مربوط به حسين عليه السّلام است، چون كه او را خواهند كشت و رنگش از خون، قرمز خواهد شد.

هنگامي كه امام حسن عليه السّلام اين مطلب را بيان نمود، با برادرش حسين عليه السّلام همديگر را در آغوش گرفته و سخت گريستند؛ و تمامي افراد حاضر در كنار ايشان، شروع به شيون و گريه كردند. [1] .