آن حضرت روز پنج شنبه يا سه شنبه؛ و بنابر مشهور سوّم شعبان، سال چهارم هجري [1] - سالي كه در آن جنگ خندق واقع شد - در شهر مدينه منوّره ديده به جهان گشود.

ولادت آن حضرت دَه ماه و بيست روز بعد از برادرش - امام حسن مجتبي عليه السّلام - رخ داد؛ و شش ماهه به دنيا آمد. [2] .

نام: حسين «صلوات اللّه و سلامه عليه». [3] .

كنيه: ابوعبداللّه، ابوعليّ، ابوالشّهداء، ابوالاحرار، ابوالضّيم و....

القاب: سيّد، مظلوم، رشيد، عطشان، طيّب، وفيّ، زكيّ، مبارك، قتيل، شهيد، سبط، سعيد و....

پدر: امام عليّ بن ابي طالب، اميرالمؤمنين صلوات اللّه عليه.

مادر: حضرت فاطمه زهراء عليها السّلام.

نقش انگشتر: يكي «اِنَّ اللّه بالغ امره»، و ديگري «لا اله الاّ اللّه عدّة للقاء اللّه» بوده است.

مدّت عمر: آن حضرت حدود شش سال در حيات جدّش رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله، حدود هفت سال و اندي در حيات مادرش ‍ فاطمه زهراء عليها السّلام، 37 سال در حيات پدرش اميرالمؤمنين عليّ عليه السّلام؛ و چهل و هفت سال نيز هم زمان با برادرش امام حسن مجتبي عليه السّلام زندگي و عمر خود را سپري نمود، كه جمعا عمر با بركت آن حضرت را بين 57 تا 58 سال گفته اند.

فرزندان: در تعداد فرزندان؛ و نيز اسامي دختران و پسران امام حسين عليه السّلام اختلاف است، ولي مشهور شش نفر گفته اند.

امامت: حضرت در سنّ 47 سالگي، پس از شهادت برادرش امام حسن مجتبي عليه السّلام، روز جمعه، 28 ماه صفر، سال پنجاهم هجري قمري [4] به منصب امامت نائل آمد.

و حدود يازده سال - در زمان حكومت معاويه و فرزندش يزيد - امامت و رهبري جامعه اسلامي را به عهده داشت.

خروج از مدينه: حضرت شبِ يك شنبه، 28 رجب، سال 60 هجري از شهر مدينه طيّبه به سمت مكّه معظّمه خارج شد؛ و روز جمعه سوّم شعبان همان سال وارد شهر مكّه گرديد.

و چون عدّه اي به سركردگي عمرو بن سعيد از طرف يزيد، به قصد آشوب و كشتار و پايمال نمودن خون حضرت ابا عبداللّه الحسين عليه السّلام وارد شهر مكّه شده بودند، به ناچار حضرت روز هشتم ذي الحجّة - روز تَرْويه - پس از انجام سعي بين صفا و مروه، كه روز سه شنبه باشد به سوي عراق حركت نمود.

و روز چهارشنبه يا پنج شنبه دوّم محرّم الحرام، سال 61 هجري [5] وارد سرزمين كربلاي پربلا گرديد.

كيفيّت شهادت: آن امام مظلوم عليه السّلام، به دستور يزيد بن معاويه؛ و با لشكركشي عبيداللّه بن زياد؛ و فرماندهي عمر بن سعد، توسطّ شمر بن ذي الجوشن و خولي بن يزيد و سنان بن انس لعنة اللّه عليهم اجمعين، با وضعيّتي فجيع و دلخراش در حال تشنگي و غربت به قتل و شهادت رسيد.

زمان شهادت: روز عاشوراي محرّم الحرام، سال 61 قمري، بعد از نماز عصر؛ اين حادثه دلخراش واقع گرديد.

محلّ و چگونگي دفن: در كربلا - در ضلع غربي فرات - در همان قتلگاه خويش، توسطّ امام سجّاد عليه السّلام؛ و ياري بني اسد بدون غسل و كفن، دفن گرديد.

ثواب زيارت: از حضرت صادق آل محمّد، جعفر بن محمد عليهماالسّلام وارد شده است: هركس كه قبر شريف امام حسين عليه السّلام را با معرفت زيارت كند، خداوند ثواب هزار حجّ مقبول و نيز هزار عمره مقبوله در نامه اعمالش ثبت مي نمايد و تمام گناهانش - غير از حقّ النّاس و... - بخشوده مي گردد. [6] .

نماز آن حضرت: دو ركعت است، در هر ركعت پس از خواندن سوره حمد، بيست و پنج مرتبه سوره توحيد خوانده مي شود، بعد از سلام نماز، تسبيحات حضرت زهراء عليها السّلام گفته مي شود؛ و پس از آن تقاضا و درخواست حوايج مشروعه از درگاه خداوند متعال، كه ان شاءاللّه تعالي برآورده خواهد شد.