واقعه كربلا را از زواياي گوناگون ميتوان مورد تجزيه و تحليل قرار داد. عمده تحليلگران، اين واقعه تاريخ ساز را از يك جنبه خاص مورد بررسي قرار داده و ساير جنبه ها را فرعي قلمداد كرده اند، اما بايد در نظر گرفت كه حركتهاي انساني عمدتا چند بعدي است. علل و انگيزه هاي قيام را متعدد نوشته اند. در يك نگاه كلي ميتوان اين انگيزه ها و عوامل را در «احياگري» خلاصه كرد. در اين مقاله كوشيده ايم با مراجعه به كتابها و بيانات حضرت امام خميني «ره» نكات مرتبط با قيام امام حسين (ع) را استخراج كرده پس از دسته بندي عواملي كه امام راحل «ره» حركت سيدالشهدا را بر اساس آنها تبيين فرموده به مقايسه اجمالي آنها با خطبه ها، نامه ها و سخنان امام حسين (ع) بپردازيم.

اجمالا موارد ذيل را ميتوان به عنوان «ابعاد احياگري امام حسين» از ديد امام خميني «ره» ذكر كرد:

1- احياي سنت و بدعت ستيزي

2- اصلاح جامعه، امر به معروف و نهي از منكر و اقامه عدل

3- تشكيل حكومت ديني به جاي حكومت غير ديني

4- برانگيختن فطرت سليم و روح غيرتمندي و آزادگي مسلمين.

با توجه به مطالب اين مقاله، حركت احياگري امام (ع)، هم «پيرايشي» است و سعي در جلوگيري از انحراف اسلام و وارونه جلوه دادن آن و پيراستن انديشه ها و باورهاي جاهلي از دامن دين و نيز پيرايش باورهاي خرافي و سنتهاي فرهنگي مغاير با روح دين در جامعه ديني و به عبارت ديگر «بدعت ستيزانه» است و به «خالص سازي» دين نظر دارد و هم با تكيه بر ابعاد مغفول دين به احياي انديشه امامت و ولايت در دين و به عبارتي «توانا سازي» دين همت مي گمارد. هم در بعد نظري و انديشه مسلمين دست به اصلاح ميزند و هم در بعد عملي به احياي مسلمين مي پردازد و با شهادت خود و اهل بيت و يارانش، فطرت سليم و روح غيرتمندي و آزادگي مسلمين بلكه جهانيان را برمي انگيزاند.