در مقام ارشاد فرمودند:

3. يا اَيُّهَا النَّاسُ نافِسُوا فيِ الْمَكارِمِ، وَ سارِعُوا فِي الْمَغانِمِ وَلاتَحْتَسِبُوا بِمَعْرُوفٍ لَمْ تَعْجَلُوا، وَ اكْسِبُوا الْحَمْدَ بِالنُّجْحِ، وَ لاتَكْتَسِبُوا بِالْمَطَلِ ذَمّاً، فَمَهْمَا يَكُنْ لِأَحَدٍ عِنْدَ اَحَدٍ صَنيعَةٌ لَهُ رَأي أَنَّهُ لايَقُومُ بِشُكْرِها فَاللَّهُ لَهُ بِمُكافاتِهِ، فَاِنَّهُ أَجْزَلَ عَطاءً وَ اَعْظَمُ اَجْراً، وَ اعلَمُوا أَنَّ حَوائِجَ النَّاسِ إِلَيْكُمْ مِنْ نِعَمِ اللهِ عَلَيْكُمْ فَلاتَمِلُّوا النِّعَمَ فَتَحُورُ نِقَماً، وَ اعْلمُوا أَنَّ الْمَعْرُوفَ مُكْسِبُ حَمْداً، وَ مُعْقِبُ أَجْراً، فَلَوْرَأيْتُمُ الْمَعُروفَ رَجُلاً رَأيْتُمُوه حَسَناً جَميلاً تَسُرُّ النَّاظِرينَ، وَ لورأيْتُمُ اللُّؤْمَ رَأَيْتُمُوهُ سَمِجاً مُشَوَّهاً تَنْفَرُّ مِنْهُ الْقُلُوبُ، وَ تَعُضُّ دُونَهُ الْأَبْصَارُ.

اَيُّهَا النَّاسُ مَنْ جادَ سادَ، وَ مَنْ بَخِلَ رَذَلَ، وَ إِنَّ أجْوَدَ النَّاسِ مَنْ أَعْطي مَنْ لايَرْجُوُه، وَ إِنَّ أَعْفَي النَّاسُ مَنْ عَفَا عَنْ قُدْرَةٍ، وَ إنَّ أَوْصَلَ النَّاسُ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَهُ، وَ الْاُصُولُ عَلي مَغارِسِها بِفُرُوعِهَا تَسْمُوا، فَمَنْ تَعَجَّلَ لِأخيهِ خَيْراً وَجَدَهُ إِذَا قَدِمَ عَلَيْهِ غَداً، وَ مَنْ أَرادَ اللَّهُ تَبارَكَ وَ تَعَالي بِالصَّنيعَةِ اِليَ أَخيهِ كَافَاهُ بِهَا فِي وَقْتِ حَاجَتِهِ، وَ صَرَفَ عَنْهُ مِنْ بَلاءِ الدُّنْيَا مَا هُوَ أَكْثَرُ مِنْهُ، وَ مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كُرَبُ الدُّنْيَا وَ الْأَخِرَةِ وَ مَنْ أَحْسَنَ اَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْهِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الُْمحْسِنينَ [1] .

در مقام ارشاد و هدايت فرمود: اي مردم پيشي بگيريد در كارهاي نيك و در بهره برداري از آن شتاب كنيد كار نيكي كه در انجام آن عجله و شتاب نكرده ايد بحساب نياوريد كه به محض اراده كار نيك او را انجام يافته نپنداريد. سپاس و ثناء را به سبب پيروي بدست آريد، ملامت را به سبب كوتاهي و تسامح در عمل براي خود نخريد.

هر گاه كسي براي ديگري كار نيكي انجام داد و طرف مقابل قدرداني نكرد و شكر گذاري نبود، خداوند براي او بهتر جبران كند.

و بخشش خدا بيشمار و مزد حق بسيار است و بدانيد حاجت هاي مردم كه بدست شما باشد نعمتي است كه از خداوند به شما روي آورده، پس شما اظهار خستگي نكنيد و ملول نباشيد كه اين نعمت بر شما نقمت و بلا شود، و بدانيد كه كار نيك كردن حمد و سپاس آرد و از پس آن اجر و مزد باشد. پس هرگاه به بينيد كار نيك بصورت انساني در آيد هر آينه صورتي زيبا و دل نشين خواهد داشت كه از ديدنش خشنود شويد. و اگر كار زشت و قبيح صورت داده شود، در نهايت زشتي و قباحت به نظر خواهد رسيد، كه از وي نفرت كنيد و از او چشم بپوشيد.

اي مردم هر كس بخشش نمود آقائي يافت و هركس بخل ورزيد پست و خوار گرديد. بخشنده ترين مردم كسي است كه بخشش كند به كسي كه اميد پاداش از او نداشته باشد. و با گذشت ترين مردم كسي است كه با قدرت و توانائي گذشت كند. و وصل كننده ترين مردم كسي است كه وصل كند به كسي كه از او قطع نموده است.

اصل و ريشه هر امري از فروع و شاخه هاي آن امر شناخته شود و نام گذاري گردد.

هر كس شتاب كند در اينكه خيري به برادر ديني خود برساند پاداش آن را فرداي قيامت خواهد يافت. و هر كس را خداوند توفيق داد براي كار نيك كه براي برادر ديني خود انجام دهد، همچنان خداوند در روز بيچارگي و احتياج او را كفايت كند و برطرف گرداند از او بلاهاي دنيا را زيادتر از آن خيري كه بجاي آورده است. هر كس غم از دل برادر مؤمن بردارد و سختي را از او برطرف كند، خداوند غم دنيا و آخرت را از او برطرف نمايد.

و هر كس نيكي كند خداوند به او نيكي كند و نيكوكاران را دوست مي دارد.