گوهر يكتاي عشق در يتيم حسن

خلعت زيباي عشق كرد به بر چون كفن



غره غراي او بود چو يكپاره ماه

قامت رعناي او شاخ گل نسترن



بخون سر شد خضاب، صورت چون آفتاب

معني حسن المآب عيان بو جه حسن



بباد بيداد رفت شاخ گل ارغوان

زتيشه كين فتاد ز ريشه سرو چمن