انبياء و ائمه : هر يك تبلوري از اسم حضرت حق و نمودي از صفات باري تعالي هستند.

در زيارت شريف «وارث » به ويژگي هاي هر يك از پيامبران صاحب شريعت اشاره هايي آمده است كه شايد اين صفات بيش از نام و كنيه ايشان ، نزد مردم شناخته شده باشند. صفاتي كه اتصاف به آنها، از ناحيه خداوند، نشانه بزرگي بر كمال فرد است و در واقع ، اينها مدارج وجودي حضرات انبيا مي باشند.

اگر چنين تصور كنيم ؛ پس درجه و قرب آن كه جميع ِ اين خوبي ها را در خود جاي داده چه خواهد بود؟! او آن قدر بالا و مولا است كه جز پيامبرش و خاندان پاك وي او را ياراي توصيف نيست .

يكي از آن بزرگاني كه تمام فضايل انبيا و ائمه پيش از خود را، در ذات پاك خويش پرورانيده ، حضرت حسين (ع) است . آن جا كه مي فرمايد:

تو آبروي آدم ، نبوت نوح ، رفاقت ابراهيم كلام موسي ، روحانيّت عيسي ، حب ّ محمّد، وصايت علي ، متانت زهرا و رضايت حسن را به ارث بردي .