موير مي نويسد: «فاجعه كربلا نه تنها مقدرات خلافت ، بلكه مقدرات ممالك اسلامي را تعيين كرد. كيست كه آن عزاداري پرشور و هيجان را ببيند و بداند كه هر سال مسلمين كليه كشورهاي جهان چگونه از شام تا بامداد به سينه (عزاداري ) مي كوبند و با آهنگ موزون و محزون خود بي آنكه خسته شوند، مجنون وار فرياد مي زنند: حسين ،حسين ، حسين ، و حربه برنده و شمشير دو دمي را كه سلسله بني اميه بدست دشمنان خود داده است ، تشخيص ندهد.»



باز محرم شد و لواي ماتم بپاست

ماتم سلطان عشق شهيد كرب و بلاست



به عرض خلد برين فرقه كروبيان

حلقه ماتم زده صاحب ماتم خداست



«سيد احمد دهكردي »

16ـ چارلز ديكنس

اين نويسنده انگليسي در قيام عاشورا هيچ گونه خواست مادي را دخيل ندانسته و فداكاري آن روز را صرفاً براي اسلام دانسته است .

«اگر منظور حسين (ع) جنگ در راه خواسته هاي دنيايي خود بود، من نمي فهمم چرا خواهران و كودكانش را همراه خود برد؟ پس عقل چنين حكم مي كند كه او به خاطر اسلام فداكاري خويش را انجام داد.»



به قتلگاه اندر، جلوه عشاق بين

يكي جدا دست او، يكي سر از تن جداست



حسين (ع) لب تشنه شد شهيد در راه حق

به روز حشر و جزا هم خونبهاست



«سيد احمد دهكردي »