ماربين حضرت حسين (ع) را شخصيت سياسي ، مذهبي استثنائي در چهارده قرن اخير دانسته ، و علت جاودانگي قيام حسين را مبارزه با ظلم و ستم و جور بني اميه ، كه غاصب حكومت بودند، ذكر كرده است . ماربين با تجزيه و تحليل قيام عاشورا، ريشه نهضت هاي عظيم اسلامي را تا امروز در شهادت امام حسين و ياران با وفاي او دانسته است كه تن به بيعت با يزيد را نه تنها نپذيرفتند كه زندگي در حكومت يزيد را ذلت و خواري مي دانستند و از اين رو براي رسيدن به مقصود عالي شان ، خود گذشتگي و شهادت را انتخاب كردند.

«... حسين تنها كسي است كه در چهارده قرن پيش در برابر حكومت جور و ظلم قد علم كرد... او اول شخص سياسيتمداري بود كه تا به امروز احدي چنين سياست مؤثري اختيار ننموده است حسين (ع) به شعار هميشگي خود مي گفت من در راه حق حقيقت كشته مي شوم و دست بنا حق نخواهم داد... حسين (ع) ديد حركات بني اميه كه سلطنت مطلقه داشتند و دستورات اسلام را پايمال مي كردند نزديك است پايه هاي استوار و مستحكم اسلام را در هم ريزد و اگر بيش از اين مسامحه كند نام و نشاني از اسلام و مسلماني باقي نخواهد ماند تصميم گرفت در برابر حكومت جور و ظلم قد علم كند... اين سرباز رشيد عالم اسلام به مردم دنيا نشان داد كه ظلم و بيداد و ستمگري پايدار نيست وبناي ستم هر جند ظاهراً عظيم و استوار باشد در برابر حق و حقيقت چون پركاهي بر بادخواهد رفت ، مشروط بر اينكه مردمي حق طلب و حق پرست براي احياي حقيقت قيام كنند و با مبارزه فداكارانه خود دست از جان بشويند و بطلان ظلم و جور و حقانيت دين و اخلاق را با خون خود بر صفحه تاريخ گيتي ثبت كنند... .

حسين (ع) با قرباني كردن عزيزترين افراد خود و با اثبات مظلوميت و حقانيت خود به دنيا درس فداكاري و جانبازي آموخت و نام اسلام و اسلاميان را در تاريخ ثبت و در عالم بلند آوازه ساخت . اگر چنين حادثه جانگدازي پيش نيامده بود قطعاً اسلام و اسلاميان محو و نابود مي گرديدند... .

حسين به يارانش گفت : من ننگ دارم كه پسر معاويه شراب مي خورد و اشعار هوس آلود مي سازد... من بايد قيام كنم اگر شما از اين راه پر خطر مي ترسيد فوراً برگرديد... ولي يارانش كشته شدن و فداكاري را بر زندگي ترجيح دادند...

هدف و ايده آل حسين ، جلوگيري از ظلم و ستم بود و اين همه قوت قلب و از خود گذشتگي را در راه مقصود عالي خويش به خرج داده است حتي در آخرين دقايق زندگي طفل شيرخوار خود را قرباني حق و حقانيت نمود و با اين عمل انديشه فلاسفه و بزرگان عالم را متحير ساخت ... حسين (ع) مدتها بود كه خود را آماده پيكار كرد و در انتظار چنين روزي دقيقه شماري مي كرد و مي دانست كه زنده ماندن نام جاويدان اسلام و قرآن مستلزم اين است كه او را شهيد كنند... با شهادت حسين ، زن و فرزندان او را اسير كردند و آن وقايع دردانگيز پيش آمد يك مرتبه قبايح و فجايع اعمال بني اميه ظاهر شد و يك مرتبه جنبش و نهضت عظيمي در مسلمانان پيدا و عليه سلطنت يزيد و آل اميه قيام كردند و آنها را ظالم و غاصب ناميدند... نهضت هاي عظيم اسلامي شروع شد و دنباله آن تا به امروز امتداد يافت روز به روز واقعه بزرگ كربلا اهميت و درخشندگي بيشتري يافت در كمتر از يك قرن سلطنت بني اميه منهدم شد و اگر در متن كتب تاريخي نامي از اين قوم ذكر شده و تعقيب آن هزاران نفرين و ناسزا هم نوشته شده ... .»

السلام عليك يا ابا عبدالله و لعن الله امة قتلتكم و لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم ...

سلام بر حسين ولعنت خدا بر مردمي كه شما را كشتند و بر مردمي كه وسايل جنگ با شما را فراهم نمودند... .