اين لقب ها ناظر به زواياي گوناگون هستند، اما همگي در محور شهادت مظلومانه شريكند، مانند: «السلام علي غريب الغرباء» كه بر بحث تنهايي اصرار مي ورزد يا «السلام علي شهيد الشهداء» يا «أكرم المستشهدين » كه هر دو بر جايگاه شهادتي حضرت نظر دارند در اين ميان برخي لقب ها در عين آن كه اشاره اي كنايه آميز به شهادت دارند، منزلت حضرت را پس از شهادت به بيان مي نشيند: «السلام علي صاحب القبة السامية ».

البته در اين مجال اندك نمي توان بر بسياري از اين القاب متأملانه نگريست ، اما بي گمان شرط ادب و كمال آن است كه معرفت جويان در اين راه نيز گامي نهند كه بي ترديد هر كدام دفتري مستقل مي طلبد و پژوهشي ژرف . از اين رو، اين نوشتار با توجه به تكليف اختصار از بسياري بحث ها مي گذرد. به اميد آن كه ره پويان ديگر در اين وسعت پر نشاط و طراوت خوشه اي از گل هاي حسيني بر چينند. وما از باب تيمن وعرض ادب دو شكوفه سلام را از باغ پر ريحان زيارت ناحيه بر آن صاحب تربت شافي عرضه مي داريم : «السلام علي من جعل الله الشفاء في تربته ، السلام علي من الاجابة تحت قبة ».