اما كالاي حقيقت را بي حق شناسي و معرفت به كسي ارزان نمي فروشند. ناگزيربايستي در پيشگاه او كمر به عرفان ناب بست و جنس خود را از خاك انباشته به آيينه اي بدل كرد تا پلشت ها و چرك ها آشكار شود و در برابر خورشيد بي غروب پاكي ها، تاب نياورده از ريشه بسوزد.

واين جاست كه ابا عبدالله امام صادق (ع) فرمود: «من أتي قبر الحسين عارفاً بحقه غفرله ما تقدم من ذنبه و ما تأخر؛ هر كس به زيارت قبر حسين رود و به راستي حقش را دريابد، گناهان گذشته و آينده اش بخشيده خواهد شد».

اما حكايت آفتاب حسين (ع) به اين جا ختم نمي شود، بلكه سوزش پليدي ها كمترين پاداش است ، در را بر اين ديدار شگرف سيد الشهدا تبلور ور الهي وجلوه اي ازجمال و جلال است او بي اغراق نوعي انعكاس خدا است .

بگذاريد از مسيرشان بيرون نيفتيم وخدمت سخنشان از دست ندهيم و نور را معرف و شناساي نور قرار دهيم ؛ كه آواي زيباي ابا الحسن علي بن موسي (ع) اين چنين گوش هوش مندان را مي نوازد: «من زار قبر أبي عبدالله بشط الفرات كان كمن زار الله فوق عرشه ؛ هر كس مزار «ابي عبدالله» را در كناره رود فرات به ديدار رود، همتاي كسي است كه خدا را ديدار رفته باشد.».