بازگشت

امام حسن مجتبي


ـ روز شهادتت ـ اي حسين ـ همتا ندارد.

ـ در مصيبت تو اي حسين آسمان وزمين خون گريند.

«لايَوْم َ كيوْمِك ـ يا أبا عبدالله! ـ يَزْدَلَف ُ إليْك َ ثلثُون َ أَلْف ِ رَجُل ٍ يَدَّعُون َأَنَّهم مِن ْأُمَّة ِ جَدِّنَا محمّد (ص) ويَنْتَحَلُون َ دين َ الاسلام فَيجْتَمَعُون َ عَلَي قَتْلِك وَسَفْك دَمِك َ و انتَهاك حَرَمك ُ وسَبْي ذَرَاريك َ وَنِسَائِك َ وَانتَهَاك ثقلِك فَعِنْدَهَا تَحِل ُّ بَبِني أُميّة َاللعْنة َ وَتمْطَرَ السَّمَاء رِماداً و دَماً يَبْكِي عَلَيْك َ كُل ُّ شي ءٍ حَتّي الوحُوش في الفَلوات ِ و الحيتَان ِ في البِحَار؛

ابا عبدالله! هيچ روزي همانند روز ـ شهادت ـ تو نباشد، سي هزار مرداني كه ادعا مي كنند از امت جدمان محمد (ص) باشند و خود را مسلمان مي پندارند به سويت هجوم مي آورند، آنها بركشتن تو و ريختن خونت وهتك حرمتت واسارت فرزندان و همسران تو و شكستن قدرتت گردهم مي آيند. در اين گاه نفرين خدا بر بني اميه نازل شود و آسمان خاكستر وخون بارد و بر تو تمام كائنات بگريند، حتي حيوانات وحشي در بيشه زارها و ماهيان در درياها».