بازگشت

شهادت سرور شهيدان


يكي از مصيبت هاي جانسوزي كه به دست عده اي از ستمگران و ظالمان ، بعد ازرحلت رسول خدا (ص) بر اهل بيتش : وارد گرديد، شهادت مظلومانه امام حسين (ع) با اهل بيتش ، در سرزمين كربلا بود.

سلمي گويد: «دخلت ُ علي اُم سلمة وَهي تَبكي فقلت ما يُبكِيك ؟ قالت ْ: رأيت رسول الله (ص) ـ تعني في المنام ـ وعلي رأسه ِ وَلِحيتِه ِ التراب ُ. فقلت ُ: ما لك يا رسول الله؟ قال (ص): شهدت ُ قتل َ الحسين آنفاً».

«منزل ام سلمه رفتم كه در حال گريه بود، گفتم : چرا گريه مي كني ؟ در جوابم فرمود:رسول خدا (ص) را در خواب ديدم كه با محاسن خاك آلود بود، سؤال كردم اي رسول خدا چرا محاسن شما خاك آلود است ؟!

فرمود: «الان شاهد كشته شدن حسين بودم ».

هم چنين از ام سلمه نقل شده است كه گفته : «كان النبي (ص) جالساً ذات يوم في بيتي فقال : لا يدخلن ّ علي ّ أحدٌ، فانتظرت فدخل الحسين فسمعت نشيج (صوت معه توجع و بكاء كما يرد الصبي بكاءه في صدره ) النبي يبكي اطلعت فإذاً الحسين في حجره أو إلي جنبه يمسح رأسه وهو يبكي ، فقلت والله! ما علمت به حتّي دخل فقال النبي (ص): إن ّ جبرائيل كان معنا في البيت فقال : أتُحبُّه ؟ فقلت : أمّا من أحب ّ الدنيا فَنَعِم .

فقال : «إن ّ اُمّتك ستقتل هذا بأرض ٍ يقال له كربلا، فتناول جبرائيل من ترابها فأراه النبي ، فلمّا اُحيط بالحسين حين قُتل قال : ما اسم هذه الارض ؟ قالوا: أرض كربلا. قال (ع) صدّق رسول الله (ص) أرض كرب و بلا.»

«روزي رسول خدا (ص) در خانه نشسته بود كه فرمود: كسي نزد من نيايد! ام سلمه گفت : من در حال انتظار بودم كه امام حسين (ع) نزد رسول خدا آمد، سپس شنيدم كه پيامبر مانند بچه اي كه گريه را در گلوي خود مي پيچد، گريه مي كند. آگاه شدم كه پيامبرحسين را در دامان يا پهلوي خود نهاده و دست بر سر و صورت او مي كشد و گريه مي كند.سؤال كردم : به خدا قسم من از روزي كه نزد شما آمده ام چنين حالتي را نديدم .رسول خدا (ص) فرمود: به درستي كه جبرئيل در خانه نشسته بود و فرمود: اي رسول خدا!حسين را دوست داري ؟ گفتم : بلي . جبرئيل فرمود: به درستي كه بعد از تو به زودي امتت او را در سرزميني به شهادت مي رسانند كه كربلا نام دارد. سپس جبرئيل مقداري خاك برداشت و به پيامبر نشان داد. هنگامي كه دشمن ، امام حسين (ع) را احاطه كرده بود، امام سؤال كرد كه اين سرزمين چه نام دارد؟! اصحاب فرمودند: كربلا. امام حسين (ع) فرمود:جدم رسول خدا راست فرموده بود. اين زمين ، پر مشقّت و پر بلاست .