در امر به معروف و نهي از منكر، بايد روش عقلاني به كار گرفته شود، نه افراط و تفريط ؛ زيرا افراط و تفريط روش ظالمان و جاهلان است است كه باعث سلب اعتبار مي گردد.

انسان هاي جاهل به روش عقلائي هدايت مي گردند و لذا در تمام روش هاي عقلائي و حكيمانه از جمله در امر به معروف و نهي از منكر، بايد الگوي ما، اهل بيت عصمت و طهارت از جمله امام حسن و حسين (ص) باشد چنان كه در روايات متعددي به اين معنا اشاره شده . علامه مجلسي «ره » در بحارالانوار چنين نقل مي كند:

«اَن ّ الحسن والحسين (ص) مرّا علي شيخ يتوضّأ ولا يَحْسُن ، فأخذا في التنازع يقول كل واحد منهما: أنت لا تحسن الوضوء فقالا: أيّها الشَّيخ كن حكماً بيننا يتوضّا كل واحد منّا فتوضّأ قالا: أيُنا يحسن ؟ قال : كلاكما تحسنان الوضوء ولكن هذا الشيخ الجاهل هو الذي لم يكن يحسن ! وقد تعلّم الان منكما وتاب علي يدكما ببركتكما و شفقتكما علي اُمّة جدّكما».

«روزي امام حسن و امام حسين (ص) از جايي عبور مي كردند، مشاهده فرمودند كه پيرمردي در حال وضوگرفتن ، اشتباه وضو مي گيرد، در اين حال ، امام حسن و امام حسين (ص) هريك فرمودند: وضوي من بهتر است ! در اين صورت نزد پيرمرد آمدند وفرمودند: اي پيرمرد! ما دو نفر وضو مي گيريم و شما تماشا كنيد و بعد قضاوت كرده وبگوييد آيا وضوي كدام يكي از ما بهتر است ! بعد از آن ، هر دو برادر وضو گرفتند و هنگامي كه وضو گرفتن پايان يافت ، سؤال كردند وضوي كدام يك از ما بهتر است ؟!

پيرمرد جاهل وقتي كه جريان را مشاهده كرد؛ فرمود: وضوگرفتن هردوي شمانيكوست ، اين وضوي من است كه درست نبوده ، لكن فعلاً با بركت لطف و مهرباني شماكه بر امّت جدتان داريد، وارد شدم ».