يكي از ويژگي هاي وجود امام حسن و امام حسين (ص) در جهان خلقت ، اين است كه آنان محل نزول و فرود ملائكه هستند؛ چنانكه در روايتي آمده است :

«إن َّ مَلكاً نَزَل مِن َ السَّماء علي صِفَة ِ الطير، فَقَعَدَ عَلي يَدِ النّبي (ص) فَسَلَّم َ عليه بالنّبوّة ، وعَلي يَدِ علي ٍّ (ع) فَسَلَّم َ عليه بِالوَصِيَّة ، وعَلي يَدِ الحسن والحسين ، فَسَلَّم َ عَلَيْهِما بِالْخِلافَة ، فقال رسول الله (ص): لِم َ لَم ْ تَقْعُدْ عَلي يَدِ فلان ؟ فقال : أَنَا لا أَقْعُدْ في أرض ٍ عصي عليها الله، فَكَيْف َ أَقْعُد علي يَدٍ عُصَت ِ الله؛»

«بدرستي كه فرشته اي از آسمان به صورت يك پرنده بر پيامبر فرود آمد و بر دست پيامبر نشست و به ايشان به عنوان نبوت سلام كرد، سپس بر روي دست علي (ع) نشست و بر وي به عنوان وصي پيامبر سلام كرد. سپس بر روي دست حسن و حسين (ص) نشست و بر ايشان به عنوان خلافت سلام كرد. پيامبر (ص) فرمود: چرا بر دست فلاني ننشستي ؟! گفت : من بر روي زميني كه در آن خداوند را نافرماني كنند، نمي نشينم ، پس چگونه ممكن است بر روي دستي كه خداوند را معصيت كرده ، بنشينم ».