روي الترمذي بسنده عن سلمي ، قالت : «دخلت علي اُم ّ سملة و هي تبكي ، فقلت :ما يبكيك ؟ قالت : رأيت رسول الله (ص) - تعني في المنام - و علي رأسه و لحيته التراب ،

فقلت : مالك يا رسول الله؟ قال : شهدت قتل الحسين آنفاً.»

ترمذي به سند خود از سلمي روايت كرده است : «خدمت ام سلمه رسيدم و او گريه مي كرد، از ام سلمه پرسيدم : چرا گريه مي كني ؟ او در پاسخم گفت : رسول خدا (ص) را ديدم - منظورش ديدن در خواب بود - سر و صورت و محاسن آن حضرت پر از خاك بود،عرض كردم : اي رسول خدا (ص) شما را چه شده است ؟ حضرت فرمود: همين حالا شاهد كشته شدن حسينم بود.»

ترمذي اين حديث را در سنن خود ذكر كرده نموده است ، و هم چنين مضمون اين حديث را حاكم نيشابوري ، ابن اثير، بيهقي شافعي ، ابن حجر عسقلاني و غيره به تفصيل ذكر كرده اند.

عن ابن عبّاس ، قال : «رأيت النبي (ص) فيما يري النائم نصف النهار، أشعث و أغبرمعه قارورة فيها دم ، فقلت : با نبي ّ الله ما هذا؟، قال : هذا دم الحسين وأصحابه لم أزل التقطه منذ اليوم ، قال : فأحصي ذلك اليوم فوجدوه قُتل قبل ذلك بيوم .».

از ابن عبّاس روايت شده است : «پيامبر خدا (ص) را نيم روز در خواب ديدم كه پريشان و خاك آلود بود كه شيشه پر از خون با خود داشت ، عرض كردم : اي پيامبر خدا! اين چيست ؟ در جواب فرمود: اين خون حسين و اصحابش است كه امروز پيوسته در اين شيشه جمع كردم . ابن عباس گفت : آن روز را شمارش كرده و ضبط كردم ، و بعداً معلوم شدكه حسين (ع) يك روز پيش از آن به شهادت رسيده بود.».

حاكم نيشابوري اين حديث را از ابن عباس در كتابش روايت كرده است ، و هم چنين اين حديث به همين مضمون در مسند احمد حنبل ، و اسد الغابة ، الاستيعاب ،الإصابة و نيز در غير آن ها با اندك تفاوتي در لفظ و طريق وارد شده است .