از نظر مازني ، امام حسين ، بنده مؤمن و فداكار خداوند بود كه به هيچ وجه خلاف تصورات موجود در باره وي ، هرگز خيال پرور و رويايي نبوده تا يك خواب عادي بر سرتربت پيغمبر(ص) او را براي قيام عليه بني اميه مصمم سازد، بلكه علت قيام را بايد در ماهيت رژيم بني اميه جستجو كرد. امام حسين به دليل فاسد بودن رژيم بني اميه بود كه مانند يك انقلابي شرافتمند ـ علي رغم آگاهي اش از شرايطي كه همگي به زيان بود ـ خود را براي قيام عليه آن مجبور مي ديد. اگر چه قيام او نه براي ساقط كردن بني اميه ،بلكه براي از پا در آوردن آن طراحي شده بود.

امام حسين از نظر مازني ، حتي عليرغم شكست و كشته شدن مظلومانه اش ،موفق شد كينه اي عميق عليه دستگاه بني اميه در دل توده ها ايجاد كند و پس از شهادت امام «هر قطره خون او، هر حرف از او و نام او، و هر ذكر و خاطره او» به صورت نقبي در زير بنياد دولت بني اميه در آمد و سرانجام آن را نابود ساخت .