«جودي»



رفتم من و هواي تو از سر نمي رود

داغ غمت ز سينه ي خواهر نمي رود



برخيز تا رويم برادر، كه خواهرت

تنها به سوي روضه ي مادر نمي رود



گر بي تو زينب تو كند جاي در وطن

از خجلتش به نزد پيمبر نمي رود



سوز گلوي خشك تو اندر لب فرات

ما را ز ياد تا لب كوثر نمي رود



پهلوي چاك خورده ات از نيزه و سنان

ما را ز ياد لب محشر نمي رود



بزم يزيد و طشت زر و چوب خيزران

هرگز ز ياد زينب مضطر نمي رود