امام حسين عليه السلام همواره مسير مدينه تا مكه را كه حدود 80 فرسخ است، پياده براي انجام حج طي مي كرد.

نقل شده كه يك بار آن حضرت به همراهي برادر گرامي اش امام حسن مجتبي عليه السلام پياده عازم زيارت خانه ي خدا بودند. كاروانيان چون ايشان را مي ديدند از روي احترام از مركب ها پياده شده و از آنان پيروي مي كردند.

سعد وقاص به امام حسن عليه السلام عرض كرد:

«مردم به احترام شما پياده مي روند و براي آنها دشوار است، چرا شما سوار نمي شويد؟!»

آن حضرت فرمود: «ما بر خود پياده رفتن به سوي خانه ي خدا را لازم كرده ايم.» [1] .

مناجات ها و نيايش هاي امام حسين عليه السلام به درگاه الهي حاوي مضامين بسيار عالي و دعاي مشهور عرفه ي او در بردارنده ي


عالي ترين و شكوهمندترين مفاهيم عشق و عرفان است كه آدمي از مضامين عميق و عرفاني آن سخت در شگفت مي شود.