انسان تا رسيدن به بهشت برين راهي بس پر خطر در پيش دارد. اين راه را در اين سرا و هم در عالم برزخ و هم قيامت بايد بپيمايد تا به بهشت برسد. اين مجال را فرصت بازگو نمودن خوف و خطرهاي عالم برزخ و قيامت نيست. ليكن به يقين همه مسلمآنان ولو فشرده از اين خوف و خطرها با خبر هستند.

از پاداش هاي مخصوص شهدا اين است، كه چون شهيد خوف و خطرها را در اين دنيا به جان خريده است و با ايثار از دين و ارزش ها دفاع نموده است، ديگر در عالم برزخ و قيامت هيچ خوف و خطري آنها را تهديد نمي نمايد. اسوده خاطر و با آرامش به سراي ديگر منتقل مي شود.

بعد از انتقال هم هيچ گونه نگراني از خطرها ندارد. هيچ گونه هول هراس و خطرهاي ان سرا آنان را تهديد نمي كند. شاداب و مسرور و ارام و مطمئن به سراي جاويد منتقل مي شوند: و يستبشرون بالذين لم يلحقوا بهم الا خوف عليهم. [1] .