هنگام حركت اسرا در شهر كوفه، صداي آشنا به گوش مردم مي رسد، زبان علي در كام زينب گشوده مي شود، كه زينب فرد ناشناس براي كوفه نيست. زينب در دوران حكومت داري علي سال ها در همين كوفه زندگي نموده و زنان و مردان و عموم مردم به خوبي وي را مي شناسند. زينب در كوفه عاصمه علي مي زيده است و با جلسات و ارتباط تربيتي و اموزشي كه داشته فردي آشنا بر همگان است. زينب شاهد عزامي علي در همين كوفه بوده است.

ان زينب تربيت يافته علي، اينك بايد رسالتي علي گونه كه بر دوش وي نهاده انجام دهد. اينك بايد در برابر هواداران حزب عثمانيه كه به تماشاي آنان آمده و ديگران را نيز بسيج نموده اند تا شاهد پيروزي هاي آنان باشند به خوبي رسوا سازد.

بر همين اساس هنگامي كه عزم سخن مي كند و صداي زينب به گوش ‍ مي رسد همه جمعيت ميخ كوب و صداها همه ارام و جمعيت گوش تا گوش به سخن زينب مي نگرد. زيرا كه دوباره ناله هاي علي به گوش مي رسد. دوباره فريادهاي علي طنين افكنده، ليكن نه از دل درد ناك علي كه انباشته از اه و اندوه بود و نه از گلوي استخوان گير كرده علي، بلكه از دل داغ دار زينب. جگري كه داغ حسين بر ان فرو نشسته و از گلوي زخمدار زينب، فرياد بس رسا گوش همگان را مي نوازد.

اي مردم كوفه با چنين ننگي كه با هيچ ابي شسته نخواهد شد بر دامن خويش نشانديد، چرا گريان نباشيد. چه ننگي پليدتر از كشتن فرزند پيامبر و سرور جوآنان بهشت. فردي كه مشعل رهنمون و ياور گرفتاري هاي شما بود. مرگ به خاطر شرمندگي سزاوار شماست كه گذشته درخشان خود را تاريك ساختيد و ذلت و سرافكندي براي خويش فراهم آورديد. شما غضب خدا را فراهم ساختيد. از رفتار شما آسمان و زمين در هم مي شوند و كوه ها فرو مي پاشند! مي داني كه كدامين خون را بر زمين ريختند و كدامين جگر را دريده ايد و كدامين پرده نشينان را بي پرده ساختيد. جگر پيامبر را دريديد و كار احمقانه و زشتي را مرتكب شديد. در انتظار ذلت دنيا باشيد و البته كه رسوايي آخرت توان فراموش نموده است كه خون خواهي براي خدا در هر فرصت فراهم است و همواره در كمين ستمگران است. [1] مشابه خطابه زينب را ديگر اسراسر مي دهند.

فاطمه صغري خطاب به مردم كوفه: اي مردم نيرنگ باز و فريب كار ما اهل بيت كرامت و نبوت و حجت بر همگان، ما اهل بيت منبع فضايل انساني هستيم. شما مردمي هستيد كه قطرات خون اهل بيت از شمشير هايتان مي چكد. و چشمانتان از ان روش و دلهايتان به ان مسرور است. ليكن منتظر لعن و نفرين و ذلت و زبوني باشيد افزون بر لعنت و نكبت و عذاب آخرت. ايا مي دانيد به جنگ چه كسي برخواسته ايد ايا مي دانيد كه شما حزب شيطان مي باشيد. [2] .

ام كلثوم خواهر ديگر امام شهيدان خطاب به مردم كوفه: اي مردم شما چه رفتاري در پيش گرفتيد اهل بيت پيامبر حسين را به شهادت رسانديد و فرزندان خاندان وي را به اسارات آورديد. ايا مي دانيد چه وزري را بر دوش ‍ گرفتيد و چه خوني را بر زمين ريختيد، بهترين و مهمترين فرد بعد از رسول الله (ص) را به شهادت رسانديد. شما از هوداران و پيروان حزب شيطان هستيد! [3] .

آنگاه امام سجاد عليه السلام بعد از حمد و ثناي خداي سبحان و معرفي خويش خطاب به اهل كوفه مي فرمايد: شما همان مردمي هستيد كه پدر مرا فراخوانديد آنگاه با وي عهد و پيمان بستيد. ليكن وي را حمايت نكرديد و وي را به شهادت رسانديد. شما با كدامين چشم در قيامت به رسول الله (ص) نگاه نمود، اگر به شما بگويد عترت را مرا كشتيد و حرمت مرا شكستيد و از امت من نيستيد. شما زخمي وارد ساختيد كه هيچ گاه التيام و بهبود نيابد. تلخي در كامك چشانديد كه هيچ گاه گوارا نشود و اندوهي فراهم ساختيد كه هيچ گاه سرور به دنبال ندارد. [4] .