عبيد الله بعد از وردود به دار الاماره رفتار خشونت اميز در پيش گرفت افراد بي گناه را به اتهام هاي واهي اعدام مي نمود. وي افزون بر اين كه با نماينده حسين عليه السلام مسلم بن عقيل با كمال خشونت رفتار كرد و هاني را با خشونت و هتك به شهادت رساند و پيك هاي حسين و مردم كوفه را مانند قيس بن مسهر و عبيد الله بن يقطر و... را به طرز فجيع به شهادت رساند. [1] .

افرادي را كه متهم به هواداري مسلم مي شدند با اندك باز جويي، آنان را در ميان محله قوم خودش گردن مي زد. مانند عماره بن صلخب، عبد الا علي الكلبي. [2] وي سليمان كه پيك امام به بصره بود در بصره دستگير و اعدام نمود. [3] حتي افراد عادي كه غريب بودند براي انجام كارهاي شخصي به شهر آمده بودند به قتل رساند. چنآنچه فرد شامي كه براي وصول طلب خويش آمده بود به عنوان فراري از جبهه دستگير نمودند و نزد عبيد الله آوردند، وي دستور داد گردنش را زدند. [4] وي عده اي از سران قبايل مانند مختار بن ابو عيد ثقفي و عبد الله بن حارث را زنداني نمود. [5] عبيد الله از اهرم خشونت بيشترين بهره را در جهت پراكنده كردن تشكل همسوي اهل بيت عليهم السلام برد.