در آغازين روز نهضت در اثر ناشي گري هاي يزيد مبني بر بيعت گرفتن و تسليم حسين عليه السلام در مدينه كه شهر رسول الله (ص) را بر حسين نا امن نمود. زيرا يزيد به فرماندار نگاشته بود يا بيعت حسين و يا سر حسين! [1] .

با نا امن شدن مدينه مدينه امام ناچار مي شود وطن و مدينه الرسول را در 27 رجب ترك گويد. [2] خروج شب هنگام حضرت از مدينه ان هم با كاروان عظيم خورد و كلان كه از ياران سترگ چون عباس، تا فرزندان شير خوار همراه است، همه مدينه و اطراف را از اقدام حسين با خبر ساخت. در مسير حركت خويش به مكه تلاش وسيعي در جهت اطلاع رساني انجام دادند، تا نهضت خوش را فراگير ساماندهي كند. امام در مسير حركت به هر رهگذر و روستايي كه مي گذشت آنان را از اقدام خويش با خبر مي ساخت، تا به مكه مي رسيد. رسيدن حضرت به مكه همزمان با نزديك شدن موسم بسيار حساس حج است.

افزون بر اين كه مدت اقامت حضرت در مكه پيش از موسم حج نيز، زمان حساس است به ويژه كه هم زمان با ماه رمضان بوده است. م دت اقامات حضرت در مكه از سوم شعبان تا هشتم ذي الحجه يعني ماهاي شعبان رمضان شوال و ذوالقعده و هشت روز از ذوالحجه را حضرت در مكه بسر برده است. [3] .

تا هنگام خروج امام از مكه هزاران نفر از اطراف و اكناف براي انجام مناسك عمره مفرده و نيز حج به حرم امن الهي روي آورده اند. در اين مدت ملاقات هاي فراوان با سران احزاب و نيز ملاقات فراوان با مردم شكل گرفت. و امام بي پروا و شفاف موضع خويش را در برابر حكومت بني اميه مطرح مي سازد و تعداد زيادي از مردم از اوضاع سياسي بني اميه و اهداف امام با خبر مي شوند. [4] امام در اين مدت به بخشي از هدف مقدس ‍ خويش يعني اطلاع رساني تقريبا دست يافته و تقريبا بيشتر جهان اسلام از اقدام وي با خبر شده اند.