عنوان ابا عبد الله كنيه معروف دو امام همام مي باشد. نخست اما حسين عليه السلام كه به لحاظ فرزندش عبد الله اين كينه و ديگر امام صادق عليه السلام كه وي نيز به همين لحاظ ابا عبد الله مي باشد. كنيه ديگر ابد الشهدا و ابن الابرار نيز به حضرت نسبت داده شده است.

القاب معروف امام حسين عليه السلام، سبط (نوه پيامبر) سيد، رشيد، شهيد، طيب، وفي، مطهر، البر، احد الكاظمين، زكي، مبارك، و التابع لمرضاه الله و الدليل الي ذات الله، خامس اهل الكسا، ريحانه الرسول. دو لقب معروف ترين هستند: سيد الشهداء سيد شباب اهل الجنه. [1] اما انه سيد الشهداء من الا ولين و الاخرين في الدنيا و الاخره و سيد شباب اهل الجنه من الخلق اجمعين. [2] .

سيد شباب اهل الجنه بدين خاطر اين است كه حسن و نيز حسين برترين بهشتيان مي باشند و چون تمام بهشتيان به سن جوان مي باشند هنگامي كه حسن و حسين سرور جوانان بهشت شدند يعني سرور همه بهشتيان مي باشند.

زيرا در بهشت فرسايش و فرسودگي رخت بر بسته است، كه شرح كوتاه اين موضوع در كتاب امام حسن عليه السلام الگوي زندگي عنوان شده است. [3] .

و اما لقب بر جسته ديگر حضرت يعني سيد الشهدا يعني سالار شهيدان نكته اش بر همگان شفاف است كه راه فداكاري و ايثار در راه خدا را حسين بر همگان هموار ساخت. افق خونين شهادت گلگون به خون حسين است. و چون در سخت ترين شرايط اين شهادت شكل گرفت، جامعه سرخ به تن حسين و يارانش پوشاند و جامعه سبز و شادان به تن دين ارزش نمود، كه درخت افسرده دين را آن گونه شادابي بخشيد كه تا قيامت سر سبز شده و پر ثمر خواهد بود. و به همين جهت حسين خون خدا ثار الله عنوان مي شود كه چون خون خود را در راه خدا و دين خدا هديه نمود. خون بهاي آن خداست. و به همين جهت اين شهيد سيد الشهدا لقب مي گيرد.