اين، فلسفه عاشورا است، نه گناه كردن و بعد به نام حسين بن علي بخشيده شدن! گناه بكنيم بعد در مجلسي شركت بكنيم و بگوييم خوب ديگر گناهانمان بخشيده شد.

گناه آن وقت بخشيده مي شود كه روح ما پيوندي بخورد با روح حسين بن علي. اگر پيوند بخورد، گناهان ما قطعا بخشيده مي شود، ولي علامت بخشيده شدنش اين است كه دو مرتبه ديگر دنبال آن گناه نمي رويم اما اينكه گناه بكنيم، از مجلس حسين بن علي بيرون برويم و دو مرتبه دنبال آن گناهان برويم، نشانه اين است كه روح ما با روح حسين بن علي پيوند نخورده است.