فلسفه تذكر سيدالشهداء از يك جنبه مربوط به ما است كه از يك سرچشمه فيض استفاده مي كنيم، از طرف ديگر تقديري از شهدا و شهادت است، و از طرف ديگر يك فريضه تاريخي و يك وظيفه اجتماعي در برابر اجتماع است.

منفعت فردي عامل تنازع و تضارب و قبض و استخدام اجتماع است و حس منفعت عمومي و به عبارت ديگر اصول عالي اخلاقي انساني عامل حفظ و تعاون و افاضه و اعانه است. پس اصحاب خير عموم، خدام واقعي اصول و نواميس اجتماعند و از همين جهت است كه اجتماع از آنها تقدير مي كند. [1] .