بازگشت

نتايج نهضت حسين


امام راجع به نتايج اين حركت: اولا خود يزيد نتوانست آب خوشي از گلويش فرو برود. حادثه مدينه دنبال حادثه كربلا بود. عبدالله بن زبير وسيله تبليغاتي خوبي يافت و قضيه مكه واقع شد. بعدها يا لثارات الحسين ستاري بود كه در تمام مدت شصت ساله بعدي بني اميه همواره حكومت اموي را مي لرزانيد. لهذا بعضي ها مثل مارتين آلماني سياست حسيني را از اول متوجه همين هدفها مي دانند.

عقاد راجع به حركت دادن نساء و اطفال مي گويد:. . . انما يبدو الخطاء في هذه الحركه حين تنظر اليها من زاويه واحده ضيقه المجال قريبه المرمي، و هي زاويه العمل الفردي الذي يراض باساليب المعيشه اليوميه و يدور علي التفه العاجل للقائمين به والذاعين اليه. . .

مي گويد مسلم قادر بود خيلي كارها از قبيل كارهاي ابن زياد بكند، مالهايي بگيرد و ببخشد و بكشد، ولي بر خلاف اصولي بود كه پيروزي مي كرد. مسلم در حالي كه آماده كشته شدن بود وصيت كرد هفتصد درهم قرض ‍ دارم، زره و شمشيرم را بفروشيد و ادا كنيد! (مسلم در فكر صاف كردن مال مردم در دوره چند روزه حكومت خودش نيفتاد با اينكه فرمان حضرت به منزله اجازه سهم امام هم بود!) [1] .


پاورقي

[1] حماسه حسيني، ج 3، ص 155.