عقاد مي گويد: موضوع نسبت امام حسين و محبت زائد الوصف پيغمبر اكرم را در تحليل قضيه كربلا نبايد از ياد برد؛ زيرا با اين مقياس كاملا مي توانيم بفهميم كه سپاه يزيد چگونه مردمي بودن ايده آل و منفعت پرست بودند و چگونه علي رغم احترامي كه براي امام حسين عليه السلام در دل قائل بودن عمل مي كردند. اين خصوصيت است كه آنها را صد در صد در رديف مردم بي اصول و منفعت پرست قرار مي دهد. قضيه هايي از محبت پيغمبر نسبت به امام حسين و همچنين استدلال امام حسين به محبت پيغمبر نسبت به خودش (در تاريخ ثبت است. ) [1]