حادثه كربلا نيز يك تاريخي انساني است؛ يعني تاريخ زوج است نه فرد، مؤنث است نه مذكر و نه مؤنث مذكر و مؤنث است نه مذكر محض. به عقيده ما زن تا آنجا كه فقط نقش وسيله عشقبازي و چشم چراني را دارد و نقش خود را در آرايش و در حقيقت رونق بخشيدن به محفل مرد آن هم عموم مردان نتي بيند، هرگز نقش مستقل و مؤثري در تاريخ ندارد.

البته ما نقش اساسي تأثير غير مستقيم زن را در تاريخ منكر نيستيم كه گفته اند زن، مرد را مي سازد، اعم از فرزند و شوهر، و مرد تاريخ را. بحث ما در نقش مستقيم است. [1] .