آنچه امروز به ما الهام مي بخشد، قلم هاي كساني كه اسلام را روي كاغذها توصيف كرده اند نيست، بلكه قلمهاي كساني است كه با خون خود خطوط بر جسته اسلام را بر روي بدن هاي خودشان، بر پيشانيشان، بر فرق شكافته شان و قتل في محرابه لشده عدله [1] بر روي دانه دانه موهاي مقدس محاسنشان بر روي سينه و قلبشان، بر پيشاني شكسته شان، بر دندان شكسته شان، بر رگ هاي گردنشان نوشته اند.