شنيده شده كه افرادي در حال از بين رفتن با خون خودشان مطلبي نوشته اند و پيام داده اند. معلوم است كه اين خودش اثر ديگري دارد كه كسي با خون خود پيام حرف خويش را بنويسد. در عرب جاهليت رسم بود و گاهي اتفاق مي افتاد كه قبايلي كه مي خواستند با يكديگر پيمان ناگسستني ببندند، يك ظرف خون مي آوردند (البته نه خون خودشان) و دستشان را در آن مي كردند، مي گفتند: اين پيمان ديگر هرگز شكستني نيست، پيمان خون است و پيمان خون شكستني نيست. [1] .