بسياري از عوامل ها، ارزش دهنده به يك نهضت است. نهضت ها خيلي با هم فرق مي كنند. اگر روح عصبت در آن باشد، روح به اصطلاح خاكي پرستي در آن باشد، يك ارزش به نهضت مي دهد؛ و اگر روح هاي معنوي و انساني و الهي داشته باشد، ارزش ديگري به آن مي دهد. هر سه عامل دخيل در نهضت حسيني به اين نهضت ارزش داد، بالخصوص عامل سوم. ولي گاهي آن كسي كه اين ارزش به او تعلق دارد، يك وضعي پيدا مي كند كه به اين ارزش، ارزش مي دهد. همچنان كه آن ارزش، او را صاحب ارزش مي كند، او هم شأن اين ارزش را بالا مي برد. چنانكه يك مرد روحاني وقتي كه لباس روحانيت را مي پوشد، واقعا اين لباس براي او افتخار است، بايد افتخار كند كه اين لباس را به او پوشانيده اند و روحانيون حقيقي هم او را قبول دارند، ولي يك كسي كارش را در انجام وظايف روحانيت، در علم و تقوا و عمل به جايي مي رساند كه او افتخار اين لباس مي شود. مي گوييم لباس روحانيت آن لباسي است كه فلان كسي هم دارد، لباسي است كه او پوشيده است. [1] .