يعني چه زمينه هايي براي امام صادق فراهم بود كه براي سيدالشهداء فراهم نبود؟ سيد الشهداء يا بايد تا آخر عمر در خانه بنشيند، آب و ناني بخورد و براي خدا عبادت كند و در واقع زنداني باشد، و يا كشته شود، ولي براي امام صادق اين جور نبود كه يا بايد كشته شود و يا در حال انزوا باشد، بلكه اين طور بود كه يا بايد كشته شود و يا از شرايط مساعد محيط حداكثر بهره برداري را بكند ما اين مطلب را كه ائمه بعد آمدند و ارزش قيام امام حسين را ثابت و روشن كردند درك نمي كنيم. اگر امام صادق نبود، امام حسين نبود، همچنان كه اگر امام حسين نبود امام صادق نبود؛ يعني اگر امام صادق نبود، ارزش نهضت امام حسين هم روشن و ثابت نمي شد در عين حال امام صادق متعرض امر حكومت و خلافت نشد، ولي همه مي دانند كه امام صادق با خلفا كنار هم نيامد، مبارزه مخفي مي كرد، نوعي جنگ سرد در ميان بود، معايب و مثالب و مظالم خلفا، همه به وسيله امام صادق در دنيا پخش شد، لهذا منصور تعبير عجيبي درباره ايشان دارد. مي گويد: هذا الشجي معترض في الحلق. . . ، جعفر بن محمد مثل يك استخوان است در گلوي من، نه مي توانم بيرونش بياورم و نه مي توانم تحملش كنم، چون واقعه اطلاع دارم كه اين مكتب بي طرفي كه او انتخاب كرده عليه ما است؛ زيرا به دست نمي آورم. آري اين تعبير از منصور است: استخوان گير كرده در گلو، نه مي توانم بيرونش بياورم و نه مي توانم فرويش ببرم. [1] .